Αντιμετώπιση φλεγμονής και πόνου με βελονισμό

Αντιμετώπιση φλεγμονής και πόνου με βελονισμό

Μια φλεγμονώδης διεργασία είναι ένας μηχανισμός βιολογικής απάντησης του μηχανισμού άμυνας, που επιδιώκει να εξασφαλίσει την επιβίωση του οργανισμού. Βασικό ρόλο έχει το κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο προσπαθεί να διατηρήσει την ομοιόσταση σε απάντηση χημικών, φυσικών, μολυσματικών και θερμικών ερεθισμάτων, που συνεργάζονται στην προσπάθεια δημιουργίας της φλεγμονής.

Όλες αυτές οι διεργασίες εκδηλώνονται με μία έντονη αγγειακή αντίδραση, η οποία ελέγχεται από ενδογενείς ουσίες, που είναι οι μεσάζοντες της φλεγμονής. Ο οργανισμός στην προσπάθειά του να περιχαρακώσει, να μειώσει και να απομονώσει τον παράγοντα της φλεγμονής, ενεργοποιεί μηχανισμούς, έτσι ώστε να επιτευχθεί η επούλωση. Ο τρόπος με τον οποίο όλες αυτές οι διαδικασίες εναρμονίζονται, έτσι ώστε να μην υπάρχει κατεύθυνση της διαδικασίας, προς τη μία ή προς την άλλη πλευρά, ελέγχεται πάντα από το κεντρικό νευρικό σύστημα και τους νευροδιαβιβαστές του.

Ο ερεθισμός των σημείων βελονισμού μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση τοπικών φλεγμονών, όσο και στην αντιμετώπιση γενικευμένης φλεγμονής και να μειώσει την ένταση της συμπτωματολογίας. Φυσικά δίνονται κατάλληλες οδηγίες, όπως η χρήση επαρκούς ποσότητας νερού, προσεγμένης διατροφής, χορήγηση ειδικών συμπληρωμάτων, ώστε να αποφευχθεί η συνηθισμένη τυπική οξέωση (όξινο pH) η οποία συνοδεύει κάθε φλεγμονώδη διεργασία. Η απάντηση μέσω βελονισμού σ’ αυτό επιτυγχάνεται μέσω της συνεργασίας του συστήματος P.N.E.I. (ψυχονευροενδοκρινοανοσολογικού συστήματος) διαμέσου της ενεργοποίησης των μεσημβρινών, που είναι δρόμοι όπου ρέει ηλεκτρικό και μαγνητικό ρεύμα, που μέσω της matrix (θεμέλιας ουσίας) διέρχεται και μεταβιβάζεται με ταχύτητα φωτός μέχρι τα ειδικά κέντρα του εγκεφάλου, όπως είναι ο δικτυωτός σχηματισμός, και συγκεντρώνονται οι πληροφορίες και  μέσω ενδοεπικοινωνίας με το κεντρικό νευρικό σύστημα ενεργοποιουνται οι απαντητικοί μηχανισμοί για την απάντηση – λύση του ζητήματος που απασχολεί τον οργανισμό, και στην συγκεκριμένη περίπτωση της φλεγμονής.

Η επιλογή των σημείων βελονισμού γίνεται με κριτήρια ανάλογα με το ιστορικό, ανάλογα με τη χρονιότητα, ανάλογα με την ένταση, έτσι ώστε αποφασίζεται το είδος και η διάρκεια του βελονιστικού ερεθίσματος, πχ. σωματικός βελονισμός, κοιλιακός βελονισμός, ωτοβελονισμός, ηλεκτροβελονισμός. Επιλέγονται συνήθως συμμετρικά σημεία βελονισμού, διότι υπάρχει διασταύρωση των οδών της φλεγμονής και του πόνου σε πιο υψηλό νευρολογικό επίπεδο και έτσι εκμεταλλευόμαστε όλα αυτά τα ερεθίσματα, ώστε να επαυξήσουμε το αποτέλεσμα.

Όταν η έναρξη του πόνου είναι πρόσφατη, επιβάλλονται πιο συχνές βελονιστικές επισκέψεις. Σε χρόνιο πρόβλημα οι επισκέψεις έχουνε πιο μακρά διάρκεια. Οι συνεδρίες είναι δύο φορές την εβδομάδα ή μία φορά κάθε εβδομάδα. Η διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως είκοσι λεπτά.

Γιατί είναι σημαντική η θεραπεία με βελονισμό στη φλεγμονή και στον πόνο

Γιατί συνήθως δίνει γρήγορα αποτελέσματα, επιτυγχάνει αναλγησία και επίσης μειώνει τα ποσοστά επανεμφάνισης του προβλήματος. Υπάρχει πάντοτε ένας συσχετισμός της εμφάνισης κάποιων προβλημάτων σε σχέση με την εναλλαγή των εποχών. Ένας ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να επέμβουμε αποτελεσματικότατα είναι και η χρήση του ομοιοπαθητικού βελονισμού, δηλαδή της έγχυσης ομοιοπαθητικών φαρμάκων στα σημεία βελονισμού, που ενδείκνυται περισσότερο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Με αυτό τον τρόπο συνδυάζουμε την χρήση του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος με τη συνέργεια του βελονισμού επιτυγχάνοντας ενδυνάμωση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Ως γνωστόν ο βελονιστής πρέπει να είναι ιατρός, ώστε να χρησιμοποιεί όλες τις κλινικές μεθόδους, για τη διάγνωση, την  αιτία, την εκτίμηση της συμπτωματολογίας και τη λήψη της κατάλληλης απόφασης αλλά και παρακολούθησης της ιατρικής κατάστασης του ασθενούς.