Ομοτοξολογία

Ο Άνθρωπος είναι ένα ζωντανό, ταλαντούμενο, ρευστό σύστημα ισορροπίας. Αν αυτό το ρευστό σύστημα ισορροπίας τεθεί σε ακινησία, παύει να ρέει το αποτέλεσμα είναι η ασθένεια.

Αυτήν την αρχή γνώριζε και απέδειξε ο H.H.Reckeweg. Συγχρόνως όμως γνώριζε ότι οι παθήσεις είναι αντιδράσεις του οργανισμού σε δραστικές ουσίες.

Σε αυτές τις δραστικές ουσίες που προκαλούν παθήσεις ο Reckeweg έδωσε το όνομα Ομοτοξίνες.

Ομοτοξίνη σημαίνει «ανθρώπινο δηλητήριο» και ομοτοξίνες είναι όλες οι ουσίες που είναι βλαβερές για τους ανθρώπους, καθώς επίσης και εκείνες που δεν είναι ανεκτές, ανεξάρτητα από το αν έχουν προέλθει ενδογενώς ή εξωγενώς.

Η ομοτοξικολογία θεμελιώθηκε από τον H.H. Recheweg το 1976. Κατά την ομοτοξικολογία «ασθένεια» είναι η έκφραση της άμυνας του ρευστού συστήματος «Άνθρωπος εναντίον Τοξικών Δραστικών Παραγόντων».

Έτσι, ο οργανισμός μας μάχεται εναντίον αυτών των τοξικών ουσιών, προσπαθώντας να τις καταστήσει αβλαβείς ή να τις αποβάλει. Σε αυτήν τη μάχη ο οργανισμός είτε κερδίζει είτε χάνει.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι ασθένειες είναι σκόπιμες βιολογικές διαδικασίες. Κατά τη διάρκεια της μάχης που κάνουν τα αμυντικά συστήματα του οργανισμού εναντίον των ομοτοξινών, ξεχωρίζουν κατά τον Recheweg έξι διαφορετικές Φάσεις.

1η Φάση – Εκκριτική Φάση

Αυτή χαρακτηρίζεται από αυξημένες φυσιολογικές απεκκρίσεις από τους ιστούς.

2η Φάση – Φλεγμονώδης Φάση

Αυτή χαρακτηρίζεται από παθολογικά αυξημένες απεκκρίσεις, που ενδεχομένως συνοδεύονται από πυρετό, πόνους και φλεγμονές.

3η Φάση – Αποθηκευτική Φάση

Αυτή χαρακτηρίζεται από αρχόμενη αποθήκευση και από διαδικασίες πολλαπλασιασμού στη Matrix.

4η Φάση – Διηθητική Φάση

Αυτή παρουσιάζεται σαν μία βουβή φάση. Οι ομοτοξίνες και οι ανατοξίνες εισχωρούν στο εσωτερικό του κυττάρου, από τους μεσεγχυματικούς ιστούς και προκαλούν βλάβη σε κυτταρικά ένζυμα και κυτταρικές δομές, καθώς επίσης και σε λειτουργίες της κυτταρικής μεμβράνης.

5η Φάση – Εκφυλιστική Φάση

Αυτή χαρακτηρίζεται από καταστροφή των ενδοκυττάριων δομών από τις ομοτοξίνες. Τώρα συσσωρεύονται εκφυλιστικά υλικά στο κύτταρο. Οι οργανικές βλάβες είναι πλέον έκδηλες.

6η Φάση – Φάση Εξαλλαγής

Σε αυτή τη φάση, ένεκα γονιδιακής βλάβης, αρχίζει η διαδικασία εξαλλαγής των κυττάρων και, μαζί με τη σύνοδο ανοξαιμίας και καρκινοτοξινών, ξεκινούν οι κακοήθεις νεοπλασίες.

Οι δύο πρώτες φάσεις χαρακτηρίζονται σαν χυμικές φάσεις (από τη λέξη χυμός). Η δεύτερη και η τρίτη σαν φάσεις της Matrix και οι δύο τελευταίες σαν κυτταρικές φάσεις. Στις τρεις πρώτες φάσεις δεν έχουμε βλάβες στα κύτταρα και τα οργανίδιά τους, οι ομοτοξίνες δεσμεύονται ή αποβάλλονται (αποτοξίνωση). Στις φάσεις 4-6 ο οργανισμός ολοένα και υποκύπτει στην τοξική δράση των ομοτοξινών.

Οι χυμικές φάσεις θεραπεύονται εύκολα, έχουν τάση αυτοΐασης, είναι λειτουργικές διαταραχές, οι απεκκριτικοί μηχανισμοί δεν έχουν επηρεαστεί και είναι η αρχή μιας παθολογικής κατάστασης.

Οι κυτταρικές φάσεις είναι πάντοτε βαριάς μορφής, θεραπεύονται δύσκολα, δεν έχουν καμία τάση αυτοθεραπείας, είναι οργανικές βλάβες και έχουν χρόνιο χαρακτήρα. Έτσι βρίσκονται στο τέλος μιας παθολογικής κατάστασης.

Ανάμεσά τους βρίσκονται οι φάσεις της Matrix. Μεταξύ τώρα αυτών των δύο φάσεων της Matrix βρίσκεται η βιολογική τομή. Αυτές οι δύο φάσεις έχουν μία πολύ σοβαρή λειτουργία. Μέσα σ’ αυτές αποφασίζεται αν ένας οργανισμός έχει ακόμη τη δυνατότητα να ξαναβρεί το δρόμο της αυτοθεραπείας ή θα επιδεινωθεί, οδηγώντας σε μία χρόνια οργανική πάθηση, μέχρι και τον θάνατο.

Η Matrix αποτελεί βιοχημικά ένα πλέγμα από υψηλά πολυμερισμένα συμπλέγματα σακχάρων και πρωτεϊνών, τα οποία αποτελούν μία δομή με καλή λειτουργικότητα και υπηρετεί σαν ένας μοριακό ηθμός. Αυτός διατηρεί τον διαμετακομιστικό δρόμο σε δυναμική κατάσταση.

Η δυνατότητα αποδηλητηρίασης της Matrix γίνεται μέσω δύο αποχετευτικών συστημάτων: του λεμφικού και του φλεβικού συστήματος, μες τη βοήθεια των τριχοειδών αγγείων. Με κατάλληλους θεραπευτικούς χειρισμούς μπορεί να πυροδοτηθεί μία γρήγορη απελευθέρωση από τις τοξίνες.

Εδώ φαίνεται ο ρόλος της αντιοτομοξικολογικής ΙΑΤΡΙΚΗΣ. Γνωρίζοντας το ρόλο της Matrix σαν μεγάλου μεσίτη μέσω του οποίου πραγματοποιείται τόσο η ανταλλαγή της ύλης όσο και η νευρική ρύθμιση, είναι δυνατόν στην φάση που έχουν υποστεί βλάβη οι φυσιολογικοί Απεκκριτικοί και εξιδρωματικοί μηχανισμοί να παρέμβουμε βοηθώντας τη βιολογική βασική ρύθμιση της Μatrix.

Η αντιομοτοξικολογική ιατρική είναι η μέθοδος πρώτης επιλογής για να επαναφέρουμε τον οργανισμό από την απειλή μιας χρονιότητας σε κυτταρικές Παθολογικές φάσεις.

Ο στόχος της αντιομοτοξικολογικής ιατρικής και θεραπείας είναι να κατευθύνει και να υποστηρίξει τις λειτουργίες ρύθμισης του ίδιου του οργανισμού με τη βοήθεια φαρμάκων τα οποία ταιριάζουν τόσο από ποιοτική όσο και από ποσοτική άποψη. Στην ουσία η αντιομοτοξικολογική ιατρική είναι μια εξέλιξη της ομοιοπαθητικής ή ένα συμπλήρωμά της.

Ο Recheweg συνέθεσε τα αντιομοτοξικολογικά σκευάσματα ανάλογα με τις διάφορες φάσεις της ασθένειας. Αυτά όμως περιέχουν επιπλέον και άλλα στοιχεία, τα οποία σκοπό έχουν να αναζωογονήσουν τις λειτουργίες της Matrix που έχουν παραλύσει. Επίσης, επειδή στις κυτταρικές φάσεις έχουν υποστεί βλάβη οι ενζυμικοί μηχανισμοί του κυττάρου, όπου δεν μπορεί να βοηθήσει πλέον η κλασική ομοιοπαθητική, ο Reckeweg χρησιμοποιεί ένζυμα, κινόνες, καταλύτες, βιολογικές αμίνες, ανθοκυάνες κλπ. σαν βιοκαταλύτες.

ΟΜΟΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ(ΝΕΑ ΕΝΟΤΗΤΑ)

Ένας τρόπος χορήγησης των ομοτοξικολογικών συσκευασμάτων είναι και η ενέσιμη μορφή τους, η έγχυση δηλαδή, στα σημεία βελονισμού των ενέσιμων ομοτοξικολογικών συσκευασμάτων. Είναι ένα άμεσο και ταχείας δράσεως θεραπευτικό σύστημα, που επιτρέπει ταχεία δράση και άριστα κλινικά αποτελέσματα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα σημεία όπου γίνεται η έγχυση, επιλέγονται σύμφωνα με τα κλασικά κριτήρια του παραδοσιακού βελονισμού. Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται η συγχώνευση της δράσης δύο θεραπευτικών συστημάτων, του βελονισμού και της ομοτοξικολογίας, προς μέγιστο όφελος του ασθενούς.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΟΜΟΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ(ΝΕΑ ΕΝΟΤΗΤΑ)

Η αντιομοτοξικολοκή ιατρική απευθύνεται σε όλους όσους πάσχουν από οξείες και υποξείες παθήσεις, π.χ.

Μυοσκελετικά προβλήματα
Κυκλοφορικές διαταραχές
Νευρολογικές διαταραχές / Γαστρεντερολογικές διαταραχές
Ενδοκρινολογικές διαταραχές
Δερματικά προβλήματα
Αλλεργίες
Ψυχοσωματικά προβλήματα
Λοιμώξεις
Διαταραχές μεταβολισμού
Καρδιαγγειακά προβλήματα

Καθώς επίσης και σε εκείνους που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, π.χ. εκφυλιστικές παθήσεις μυών, αρθρώσεων, σκελετού, και συμπληρωματικά σε όλες τις οξείες και χρόνιες παθήσεις, γιατί μπορεί να συνδυαστεί τόσο με την ομοιοπαθητική όσο και με την κλασική ιατρική.

Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η αντιομοτοξικολογική ιατρική είναι ο «συνδετικός κρίκος» μεταξύ ομοιοπαθητικής και κλασικής ιατρικής.